Σκιερές βεράντες αγκαλιάζουν το κεντρικό οίκημα, οι Σπέτσες απλώνονται μπροστά μας στο πιάτο και μια τεράστια έκταση από πεύκα, κυπαρίσσια, πικροδάφνες κι ελιές εισβάλλει στη θάλασσα. Ο πρίγκιπας Παύλος μάς υποδέχεται φορώντας λευκό t-shirt και μπλε βερμούδα κι από τις μπαλκονόπορτες φτάνουν σε μας οι ξανθές ανταύγειες των κεφαλιών που μπερδεύονται δίπλα στη μεγάλη πισίνα. Δύο γυναίκες με τα μαγιό τους σιγοκουβεντιάζουν καθισμένες σε πετσέτες πάνω στην πέτρα η μία κρατάει ένα φεγγαροπρόσωπο μωρό στην αγκαλιά και γύρω ζουζουνίζουν τα παιδιά τους. Η κοπέλα με το μωρό είναι η πριγκίπισσα Μέτε Μέριτ, παντρεμένη με το διάδοχο του νορβηγικού θρόνου, και δίπλα της η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα φον Φίρστενμπεργκ, αδερφή της Μαρί Σαντάλ. "Είμαστε τυχεροί", λέει ο Παύλος, "γιατί, αν και λόγω της εγκυμοσύνης της Μαρί Σαντάλ προτιμήσαμε να μείνουμε σε ένα μέρος, όσο είμαστε εδώ θα έχουμε αρκετούς επισκέπτες και την ευκαιρία να χαρούμε την Ελλάδα με τους φίλους μας".
Κι ενώ τα τζιτζίκια δίνουν συναυλία πάνω από τα κεφάλια μας, η Μαρί Σαντάλ πλησιάζει ξυπόλυτη, μ' ένα λεπτό καφτάνι να δένει κάτω από την κοιλιά της και μια αχνή αλυσίδα από μαργαριτάρια στο λαιμό να αντανακλούν μερίδιο από ήλιο. Το βήμα της είναι αθλητικό και ελαφρύ και μόνο οι στρογγυλεμένες καμπύλες της παραπέμπουν στο γεγονός ότι τους επτά τελευταίους μήνες μετράει εμβρυϊκό χτυποκάρδι. Η φιλική συμπεριφορά της διαλύει γρήγορα το τρακ που μου προκαλούσε η ιδέα της γνωριμίας μιας "απρόσιτης, υπερβολικά πλούσιας, ατσαλάκωτης και βαφτισμένης στο λούστρο του κόσμου" γυναίκας. Ίσως τα παραπάνω να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά η "Αμερικανίδα πριγκίπισσα" όπως είχε ονομαστεί, ήδη, πριν γνωρίσει τον Παύλο είναι προσγειωμένη και δυναμική, ευέλικτη στην επικοινωνία, έντονα παρούσα μητέρα, ανεξάρτητη καριερίστα, με πλούσια βιώματα και καλλιεργημένη αισθητική, μια γυναίκα με πλήρη αντίληψη της εποχής, που μπαινοβγαίνει σε απαιτητικούς ρόλους με τη χάρη που φέρει τα haute couture σύνολά της.
"Δεν έχει καμία σχέση με την ιδέα που έχει ο κόσμος για κείνη", λέει ο Παύλος. "Πέρα από το ότι είναι ένας πραγματικά καλός άνθρωπος και η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου, είναι άνετη, απλή, τρυφερή, ευγενής, καθόλου απρόσιτη, λατρεύει τα παιδιά και είναι δραστήρια, σύγχρονη και πολύπλευρη, με πνεύμα και φαντασία. Ανταποκρίνεται με τεράστια ανθεκτικότητα σε ένα πλήθος υποχρεώσεων και τελικά, ενώ ο άντρας δουλεύει κάποιες ώρες την ημέρα, η Μαρί Σαντάλ είναι η περίπτωση της γυναίκας που δουλεύει σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο. Αν τη ζηλεύω;" γελάει "της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, αλλά αν κάποιος δοκιμάσει να τη φλερτάρει ή να την πλησιάσει περισσότερο από το κανονικό τότε μπορεί να βγω εκτός εαυτού. Μία είναι η λέξη στην προκειμένη περίπτωση: Μακριά
Ρωτάω τη Μαρί Σαντάλ πώς θα χαρακτήριζε εκείνη τον εαυτό της.
"Οργανωτική, πιστή, προσαρμόσιμη, σταθερή, ψύχραιμη εξωτερικά και πολύ αγαπησιάρα με τους δικούς μου ανθρώπους. Από τον πατέρα μου έμαθα την αναγκαιότητα της εργασίας και πήρα το ένστικτο για τις επιχειρήσεις, ενώ στη μητέρα μου οφείλω τη συναισθηματική μου πλευρά. Έχω περάσει από διάφορες περιόδους στη ζωή μου και είχα έντονο το μικρόβιο του πειραματισμού, μέχρι που είχα δουλέψει σερβιτόρα στο Studio 54 του Άντι Γουόρχολ, ή είχα σχεδόν ξυρίσει το κεφάλι μου. Ισορρόπησα, όμως, και είχα την τύχη να βρω τον πρίγκιπά μου στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που αγαπώ. Τι σημαίνει για μένα η λέξη πριγκίπισσαΈνα άλλο είδος εργασίας. Δεν είναι δύσκολο να ξεφύγεις ή να αφήσεις τη φαντασία σου να καλπάσει, ευτυχώς όμως μεγάλωσα με μέτρο και πειθαρχία. Παλιά, ήμουν ματαιόδοξη, μεγαλώνοντας ωρίμασα. Αυτό που βρίσκω απαραίτητο για μια γυναίκα είναι να εστιάζει σε κάτι δημιουργικό. Η εργασία κρατάει σε εγρήγορση το μυαλό, σε κάνει υγιή άνθρωπο, σου δίνει κατεύθυνση και σε ισορροπεί. Εκτός από τα παιδικά ρούχα, που ξεκίνησαν ως χόμπι κι έγιναν επιχείρηση, μου αρέσει να σχεδιάζω και μέχρι το Δεκέμβριο θα έχω προχωρήσει στην έκδοση των παραμυθιών που γράφω και εικονογραφώ. Το βρίσκω πολύ πιο δημιουργικό, γιατί απελευθερώνει τη φαντασία".
Στο μεταξύ, ο διάδοχος του νορβηγικού θρόνου, πρίγκιπας Χόκον, βάζει μουσική και τα παιδιά του Παύλου και της Μαρί Σαντάλ βγαίνουν έξω χορεύοντας και μασουλώντας. Η πρωτότοκη, Μαρία Ολυμπία, παίζει με δύο μαγκούρες-αντίκες που βρήκε στο χολ, ο δευτερότοκος, Αλέξιος Κωνσταντίνος, τρώει μια φέτα ψωμί κι όταν γελάει, κάνει λακκάκια στα μάγουλα, ενώ ο μικρότερος, Αχιλλέας Ανδρέας η πιο ελληνική φυσιογνωμία από τους τρεις με τον ξάδερφό του, Τάσιμο, και τις ξαδέρφες του, Τατιάνα και Ταλίτα, είναι προσηλωμένοι φτιάχνοντας πολύχρωμες σαπουνόφουσκες, τις οποίες κυνηγάει μανιασμένα ο Μπίσκουιτ, το ράτσας King Charles σκυλάκι τους. Καθώς, λοιπόν, το απογευματινό "πάρτι" μαίνεται γύρω μας, ρωτάω την κόρη του βασιλιά των duty-free, Ρόμπερτ Μίλερ, αν συνειδητοποιεί πόσο προνομιούχα είναι.
"Κάθε μέρα", απαντάει αβίαστα, "κάνω ένα βήμα πίσω, βλέπω τη ζωή και προσπαθώ να είμαι ταπεινή, να κάνω ό,τι μπορώ για να ξεπληρώνω τα δώρα της και αυτή την οπτική να μεταφέρω και στα παιδιά. Είναι και ο λόγος που φτιάξαμε το ίδρυμα "Παύλος & Μαρί Σαντάλ". Δεν έχουμε τη θεσμική υποδομή άλλων βασιλικών οικογενειών, για να κινηθούμε με ταχύτητα, αλλά θέλουμε να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε, ειδικά για τα παιδιά. Είκοσι χιλιάδες δολάρια από τα χρήματα που συγκεντρώσαμε από τις μπλούζες με την ελληνική σημαία, που διατέθηκαν μέσω του LIFE&STYLE, θα πάνε στο Ίδρυμα Βρεφών Μητέρα".
Η συζήτηση έρχεται στην εγκυμοσύνη της και στο φύλο του μωρού που έρχεται. Χαμογελάει αινιγματικά.
"Το σημαντικό με τα μωρά είναι να είναι υγιή, προτιμάμε να μην ανακοινώσουμε το φύλο, ώστε να μη δώσουμε έμφαση. Ας είναι έκπληξη".
Ο Παύλος παίρνει το λόγο.
"Τώρα, ξέρω τις χαρές που φέρνει ένα μωρό στη ζωή μας, τις ευθύνες, τα πάντα. Είμαι πολύ χαρούμενος και πολύ πιο σίγουρος για το μέλλον απ' ό,τι στο πρώτο παιδί. Η Ολυμπία είναι επτά, ο Κωνσταντίνος πέντε, ο Αχιλλέας τεσσάρων και κάνουμε ένα σωρό πράγματα μαζί. Κολυμπάμε, περπατάμε στα βράχια, μαζεύουμε αχινούς, παρακολουθούμε κινούμενα σχέδια, κάνουμε σκι, παίζουμε κρυφτό, γκολφ, λέμε ιστορίες. Ενδιαφέρονται για τα πάντα, θέλουν να τα μάθουν όλα, τα χαιρόμαστε πολύ. Το σημαντικό είναι να νιώθουν σίγουρα για τον εαυτό τους και να παίρνουν ερεθίσματα που θα τα βοηθήσουν να εξελιχθούν. Κάποιο θα πάει πιο γρήγορα, κάποιο πιο αργά, το θέμα είναι να τους δίνεις άνεση να αναπτυχθούν και να τα ωθείς να κάνουν επιλογές και να είναι συνεπή, χωρίς να τα πιέζεις. Θέλουμε να μεγαλώσουν φυσιολογικά, ταπεινά σε ένα βαθμό, με αγάπη, όρια και κανόνες. Και όποια και να είναι η κλίση τους, αυτό που θα κάνουν, να το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο που μπορούν".
Αντιλαμβάνομαι ότι μιλάει για το προσωπικό του στοίχημα στη ζωή και ρωτάω πώς αισθάνεται κουβαλώντας στους ώμους του την κληρονομιά μιας μακράς οικογενειακής παράδοσης.
"Κάθε οικογένεια έχει τη δική της παράδοση, μικρή ή μεγάλη, άγνωστη ή γνωστή. Και είναι κάτι πολύ συγκινητικό για μένα, πόσο μάλλον όταν η παράδοση της οικογένειάς σου συναντιέται με την ιστορία της χώρας σου. Η δική μας οικογένεια είναι δεμένη με την Ελλάδα, έχει περάσει δύσκολα στην Ελλάδα, την αγαπάει την Ελλάδα. Ως γιος του πατέρα μου, νιώθω σίγουρα την ανάγκη να αποδείξω ότι δικαιούμαι τη θέση μου στην οικογένεια, γι' αυτό ίσως και νιώθω μέσα μου τόσο μεγάλη την επιθυμία να δημιουργήσω. Μέτρο αξίας δεν είναι ό,τι σου δόθηκε, αλλά αυτό που εσύ δημιουργείς, η ανάγκη να συναντήσει ο καθένας τη δόξα του".
No hay comentarios:
Publicar un comentario